สัญญาโลกเกี่ยวกับพลาสติกและข้อจํากัดที่อาจเกิดขึ้นกับอุตสาหกรรมรถไฟฟ้า

การเจรจาต่อรองสนธิสัญญาพลาสติกโลกมีเป้าหมายเพื่อจัดตั้งกรอบการทำงานระหว่างประเทศที่มีผลผูกพันตามกฎหมาย ครอบคลุมวงจรชีวิตทั้งหมดของพลาสติก ตั้งแต่การผลิต การบริโภค ไปจนถึงการกำจัด แม้ว่าข้อความสุดท้ายยังอยู่ระหว่างการเจรจาต่อรอง แต่เป้าหมายหลักของสนธิสัญญาได้มีความชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆ โดยส่วนใหญ่รวมถึงประเด็นต่างๆ ดังต่อไปนี้ ซึ่งจะมีผลกระทบโดยตรงหรือโดยอ้อมต่ออุตสาหกรรมรถยนต์ไฟฟ้า:

1. จำกัดหรือลดการผลิตและการบริโภคพลาสติกบริสุทธิ์: สนธิสัญญาอาจกำหนดเพดานสูงสุดในการผลิตพลาสติกบริสุทธิ์และส่งเสริมการใช้พลาสติกรีไซเคิล ซึ่งจะส่งผลกระทบโดยตรงต่อการพึ่งพาพลาสติกบริสุทธิ์คุณภาพสูงและราคาถูกของอุตสาหกรรมรถยนต์ไฟฟ้า อุตสาหกรรมยานยนต์มีข้อกำหนดที่เข้มงวดเกี่ยวกับประสิทธิภาพของวัสดุ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับชิ้นส่วนที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยและความทนทาน การหันไปใช้พลาสติกรีไซเคิลต้องเอาชนะอุปสรรคทางเทคนิคและมาตรฐาน

2. เพิ่มอัตราการรีไซเคิลและปริมาณวัสดุรีไซเคิลของผลิตภัณฑ์พลาสติก: สนธิสัญญาอาจกำหนดเป้าหมายปริมาณขั้นต่ำสำหรับวัสดุรีไซเคิลในผลิตภัณฑ์พลาสติก (รวมถึงชิ้นส่วนยานยนต์) และส่งเสริมแนวคิดการออกแบบ "รีไซเคิลง่าย" ซึ่งหมายความว่าผู้ผลิตรถยนต์ไฟฟ้าจำเป็นต้องพิจารณาการถอดประกอบ การคัดแยก และการรีไซเคิลชิ้นส่วนพลาสติกตั้งแต่เริ่มต้นการออกแบบผลิตภัณฑ์ และเลือกใช้วัสดุเดี่ยวที่รีไซเคลง่ายกว่า หรือวัสดุผสมที่มีความเข้ากันได้ดี

3. ค่อยๆ เลิกใช้หรือจำกัดพลาสติกและสารเติมแต่งทางเคมีที่มีปัญหา: พลาสติกบางชนิดที่ก่อให้เกิดความเสี่ยงสูงต่อสิ่งแวดล้อมหรือสุขภาพของมนุษย์ (เช่น การใช้งาน PVC บางประเภท) หรือสารเติมแต่งเฉพาะที่ใช้ในการผลิตพลาสติก (เช่น สารหน่วงไฟบางชนิด สารเพิ่มความอ่อนตัว) อาจถูกรวมอยู่ในรายการที่ถูกจำกัดหรือห้าม อุตสาหกรรมรถยนต์ไฟฟ้าจำเป็นต้องตรวจสอบห่วงโซ่อุปทานเพื่อให้แน่ใจว่าพลาสติกและสารเติมแต่งที่ใช้เป็นไปตามข้อกำหนดของสนธิสัญญาในอนาคต ซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับการคัดเลือกและตรวจสอบวัสดุใหม่

ป.ล.: ข่าวข้างต้นมาจากเว็บไซต์